Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε ένα «πολιτικό αρχαίο δράμα». Ένα θέατρο παραλόγου το οποίο τα ΜΜΕ διαφήμιζαν, ένα θέατρο με ηθοποιούς τους Έλληνες πολιτικούς, σεναριογράφο την Ε.Ε. σκηνοθέτη το ΔΝΤ και παραγωγούς τους Οίκους Αξιολόγησης. Ένα σενάριο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Ελληνικού λαού.
Όμως όπως κάθε έργο ετοιμαζόταν καιρό πριν και έτσι θα άξιζε να δούμε τι έχει γίνει τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα. Όλα ξεκίνησαν όταν το έλλειμμα, όπως ανακοινώθηκε στον Ελληνικό λαό ξεπέρασε το αποδεκτό όριο, του 10%, και το χρέος το 130% του ΑΕΠ. Τα επιτόκια δανεισμού ξεπέρασαν το 6,5% και για αυτό ήταν απαραίτητη η εξωτερική βοήθεια που ήρθε από την Τρόικα(Ε.Ε.,ΔΝΤ,ΕΚΤ). Άρχισαν, λοιπόν, να έρχονται οι πρώτες δώσεις και τα πρώτα δημοσιονομικά μέτρα, που όπως λεγόταν θα μας έσωζαν από την χρεοκοπία. Δεν θα δούμε ακόμα τις επιπτώσεις των μέτρων και τι προκάλεσαν στον ελληνικό λαό, αλλά θα ήταν καλύτερο να δούμε λίγο καλύτερα τι είναι έλλειμμα και πόσο είναι.
Το έλλειμμα τα τελευταία δύο χρόνια μας το ανάγουν η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ επί του ΑΕΠ, και όχι επί του προϋπολογισμού, κάτι που θα είχε όντος άξια, διότι θα μας έδειχνε το ετήσιο κενό που υπάρχει μεταξύ εσόδων και εξόδων, καθώς και τους ρυθμού αύξησης αυτού. Αν, παραδείγματος χάριν, το έλλειμμα του επί του προϋπολογισμού ήταν 20%, σε έναν προϋπολογισμό 140 δις ευρώ, μιλάμε για 28 δις ευρώ, άρα το κενό και οι απαιτήσεις σε δάνεια από το ελληνικό κράτος θα ήταν 28 δις ευρώ, για τον τρέχον προϋπολογισμό. Βλέπουμε λοιπόν πως τα χρήματα που μας ήρθαν από την Τρόικα όχι απλά εξυπηρετούν τις απαιτήσεις προς στους δανειοδότες μας αλλά μας μένει και ένα μεγάλο ποσό για έργα ανάπτυξης. Βέβαια τα παραπάνω ποσά και ποσοστά δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα μιας και είναι ένα παράδειγμα του θα βοηθούσε τον απλό πολίτη να καταλάβει τις ανάγκες μας ως κράτος για να λειτουργήσουμε. Ας το δούμε λοιπόν σε επίσημα στοιχεία, όπως δίνονται από την Eurostat, για το 2010.
Το ελληνικό κράτος έχει ΑΕΠ για το 2010 230,2 δις ευρώ, έλλειμμα 10,5% και χρέος 142,8%, μόνο στο άκουσμα του χρέους σοκάρετε κανείς, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Λοιπόν, για την χρονιά που μας πέρασε το έλλειμμα μας ήταν 24,171 δις ευρώ και το χρέος μας 328,73 δις ευρώ. Αυτά λοιπόν τα νούμερα μας οδήγησαν στην Τρόικα και πήραμε ένα πακέτο στήριξης πολύ μεγαλύτερο του ελλείμματος μας, και μάλιστα μας αρκούσαν να καλύψουμε και τις απαιτήσεις του 2011. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε πως το χρέος επί του ΑΕΠ δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει καθόλου, αφού αυτό που μπορεί να μας οδηγήσει σε χρεοκοπία είναι το έλλειμμα, κάτι που το γνωρίζουν όλοι οι σύγχρονοι οικονομολόγοι. Και αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι οι ετήσιες πληρωμές των δανείων, για αυτό έχει σημασία να βλέπουμε το ετήσιο έλλειμμα και τις ετήσιες απαιτήσεις των δανειοδοτών επί του προϋπολογισμού. Οπότε αν κάποιος σκεφτεί τα παραπάνω του γεννιέται το εύλογο ερώτημα, γιατί απειλούμαστε από χρεοκοπία αφού τα χρήματα που μας δάνεισε η Τρόικα είναι πολλά περισσότερα από ην ετήσιες απαιτήσεις μας. Αυτό είναι το πρώτο μελανό σημείο.
Το δεύτερο μελανό σημείο είναι το κούρεμα του χρέους. Στην τελευταία σύνοδο κορυφής την Ε.Ε. μας υποχρέωσαν με εθελοντικό κούρεμα 50% του χρέους μας, όχι όμως του συνολικού χρέους, αλλά ενός τμήματος από το οποίο όπως αναφερόταν θα είχαμε κέρδος 100 δις ευρώ. Όπως γνωρίζουν και η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ αλλά και οι οικονομολόγοι τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, όπως όλα τα ομόλογα των κρατών χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, κυμαινόμενου και σταθερού επιτοκίου. Σε ποια ,λοιπόν, έκαναν το κούρεμα; Γνωρίζουμε πως η Τρόικα και μας δάνεισε σε ομόλογα σταθερού επιτοκίου και τα δάνεια που έχουμε από την ΕΚΤ είναι και αυτά σε ομόλογα σταθερού επιτοκίου. Του κυμαινόμενου επιτοκίου είναι τα ομόλογα που έχουν ιδιωτικές τράπεζες, επενδυτικοί όμιλοι και ασφαλιστικά ταμεία. Είναι εκείνα που τα επιτόκια τους προσαρμόζονται ανά πάσα στιγμή σύμφωνα με τους «νόμους» της αγοράς. Τι σημαίνει αυτό; Πως σε λίγο καιρό θα έχει καλυφθεί το χάσιμο που είχαν από το κούρεμα λόγο της αύξησης του επιτοκίου τους. Άρα τι κέρδισε το Ελληνικό κράτος από αυτό πλην την περαιτέρω άνοδος των επιτοκίων λόγω πιστωτικού γεγονότος. Δεν κέρδισε τίποτα κάθε άλλο έχασε, μην μας φανεί περίεργο σε λίγο καιρό να μας ανακοινωθεί η ραγδαία γιγάντωση του χρέους λόγο κουρέματος.
Υπάρχουν και άλλα πολλά μελανά σημεία στην πορεία του ελληνικού χρέους, που όμως αυτά τα δύο που αναφέρθηκαν τα υπερκαλύπτουν. Μιας και αυτά τα δύο είναι η αίτια της βαθιάς οικονομικής ύφεσης που έχει επέλθει στην ελληνική οικονομία. Μια ύφεση που μέρα με την μέρα γιγαντώνεται, μέσω των αυξήσεων στους φόρους, τις μειώσεις στους μισθούς και τις απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αφού οι ειδήμονες της παγκόσμιας οικονομίας δεν θέλησαν να στηρίξουν τον πυρήνα της οικονομίας που είναι τα νοικοκυριά αλλά ευελπιστούν στην παροδική κερδοσκοπία στηρίζοντας τις τράπεζες. Στην ουσία αν στήριζαν τα νοικοκυριά η ροή χρήματος θα επιταχυνόταν και οι τράπεζες δεν θα είχαν ανάγκη, αφού θα είχαν εισροές από δανειακές υποχρεώσεις που θα δημιουργούσαν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, για να αναπτυχθούν και να ζήσουν. Αυτό είναι ανάπτυξη, μας αρέσει δεν μας αρέσει, και όχι ο δείκτης χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος.
Όμως το χειρότερα έπονται, αφού σήμερα στις 11/11/11, μια σημαδιακή μέρα, στην Ελλάδα, σε μια χώρα που μαστίζεται από την ανεργία και την ύφεση, ορκίστηκε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό έναν λάτρη της «χρηματοπιστωτικής σταθερότητας», τον οποίο έχρισαν ως μεσσία οι συντελεστές του ελληνικού δράματος, ώστε να ξορκίσει την χρεοκοπία, των τραπεζών και να επιταχύνει την οικονομική και πνευματική χρεοκοπία των ελληνικών νοικοκυριών. Έχοντας εκ των «δεξιών» του τις ευλογίες της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και εκ των «αριστερών» του το ΠΑΣΟΚ, ενώ οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις παρακολουθούσαν και χαιρόταν, ελπίζοντας στην πολιτική τους ισχυροποίηση.
Κλείνοντας ένα μόνο θα ήθελα να πω, ένα ερώτημα το οποίο μου δημιουργείτε από τα παραπάνω, σε ένα πολιτικό σύστημα που αποφασίζουν οι Οίκοι Αξιολόγησης και οι Τράπεζες, έχοντας πιόνια τους πολιτικούς και υποθηκεύοντας το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας, μέσα από ψέματα και παραπληροφόρηση, ποιο μπορεί να είναι το αύριο ενός νέου που έμαθε, ευτυχώς, να σκέφτεται και να οραματίζεται; Να ζει μέσα στην απογοήτευσή και στην ανέχεια γιατί δεν είναι γόνος του συστήματος και απόφοιτος του κολλεγίου Αθηνών;
Του Γ.Μ.
11/11/11
Ελεύθερος Πολίτης
Καλοσορίζουμε στην παρέα μας ακόμη ένα νέο προβληματισμένο και σκεπτόμενο πρόσωπο.. Αυτό που χαρακτηρίζει την γενιά μας είναι πιστεύω πως όλοι μας αφήνουμε πίσω την πολιτική κληρονομια που μας φόρτωσαν και ήθελαν να μας κάνουν κολλημένους.. Γ.Μ. να μας γράφεις πιο συχνά ή να μας μεταφέρεις ειδήσεις που μπορεί για κάποιους να είναι απλώς τροφή για σκέψη γιατί στην Δημοκρατία δεν χωράει η επιβολή. Είναι υποχρέωση όμως να κάνουμε το "ξυπνητήρι" της αφύπνισης γιατί δυστυχώς πολλοί ακόμη ζούνε σε άλλες εποχές..
